17/3/16

Η αγxωμένη διαφήμιση της Amstel

H AMSTEL, νιώθοντας την ανάσα των πολλών και ικανών μικρο-ζυθοποιών στη χώρα, αντί να βάλει το μυαλό της να σκεφτεί πώς θα διαφοροποιηθεί προτίμησε το εύκολο και το μοδάτο. Να ειρωνευτεί τους μικρούς ζυθοποιούς!

Πρόκειται για ηλίθιους διαφημιστές, χαμηλότατης αισθητικής; Ή εκτίμησαν ίσως ότι αυτή η γελοιότητα και η χυδαιότητα που έβγαλαν στην τηλεόραση θα είναι ελκυστική στο σημερινό, εξαθλιωμένο πολιτισμικά, Νεοέλληνα; Κι έτσι να το νόμισαν μάλλον έχουν κάνει λάθος. Σύντομα θα την αποσύρουν την αθλιότητά τους.

Δε θα βρουν όμως εύκολα τον ύπνο τους, ξανά....

Ο τομέας της μπύρας είναι ένας από τους πολλούς τομείς της οικονομίας που η οικονομία κλίμακας καταρρέει. Αυτό, με απλά λόγια, σημαίνει ότι ότι το μέγεθος δε σε εξασφαλίζει πια σε τίποτα. 

Ας δει κανείς το παρακάτω γράφημα για να καταλάβει τι σημαίνει κατάρρευση της οικονομίας κλίμακας. Η πολυεθνική Budweiser έπεσε μέσα σε 10 χρόνια από τα 30 στα 16 εκ βαρέλια! Και έπεσε πίσω από τους χιλιάδες Αμερικάνους μικροζυθοποιούς!


Αυτά βλέπει η Amstel και ασχημονεί και χάνει τον ύπνο και την ψυχραιμία της και αυτογελοιοποιείται. Βέβαια βοηθά και η ηλιθιότητα των ανθρώπων. Αν η Budweiser σκεφτόταν αναλόγου ύφους διαφήμιση απλά θα πέφτανε κι άλλο οι πωλήσεις της. Κι έτσι υποχρεώνεται και βρίσκει διαφημιστές σοβαρούς κι όχι καραγκιόζηδες. Ας τους μιμηθεί κι η Amstel...Υπάρχει λύση, προς το παρόν...

===

Αν ο Μαρξ έβλεπε το παραπάνω γράφημα θα τραβούσε τα γένια του θα έσχιζε το Κεφάλαιο και θα επέστρεφε στα ποιητικά κείμενα των πρώτων χρόνων και των Χειρογράφων. Διότι, σε πλήρη διάψευση των προσδοκιών της Amstel και των προφητειών του Μαρξ περί διαρκούς συγκεντροποίησης της οικονομίας και επικράτησης λίγων και μεγάλων μονοπωλίων, η οικονομία κινείται ακριβώς, ΜΑ ΑΚΡΙΒΩΣ, ανάποδα.

Σε πάρα πολλούς τομείς η δύναμη που πήγαζε κάποτε απ΄ το μέγεθος και μόνο πάει περίπατο... και όχι μόνο στη μπύρα. Σε χιλιάδες δραστηριότητες ακόμη και στον τραπεζικό τομέα.

Σε άρθρο στους Financial times (Lenders struggle, 9/12/15) μεγαλοστέλεχος τράπεζας δηλώνει "Άτομα με ταλέντο δε θέλουν πια να γίνουν τραπεζίτες. Πηγαίνουν σε μικρές peer to peer εταιρείες, σε εταιρείες τεχνολογίας. Στη δικιά μας αγορά υπάρχει πια έλλειψη ταλέντου”. Και παραθέτει μετά στοιχεία για την κάμψη της απασχόλησης, των κερδών, των μισθών...

Η επανάσταση του peer to peer εξαπλώνεται σιγά σιγά και στον τραπεζικό τομέα. Peer to peer σημαίνει ότι η συναλλαγή (π.χ δανεισμός στην περίπτωσή μας) γίνεται απ΄ ευθείας μεταξύ δανειστή και δανειολήπτη με την υποβοήθηση πολύ ενός μικρού ενδιάμεσου οργανισμού και με παράκαμψη των γνωστών τεράστιων χρηματοπιστωτικών μαστόδοντων. Τέτοιοι οργανισμοί ξεφυτρώνουν πια σαν τα μανιτάρια. Ένας διάσημος είναι το Lending Club (https://www.lendingclub.com/) υπάρχουν όμως χιλιάδες άλλοι και η τάση είναι εκθετική. Αυτό που χαρακτηρίζει αυτά το “boutique” καταστήματα είναι τα εξής.
  • Δεν υπακούουν στην οικονομία κλίμακας. Μπορούν δηλαδή να υπάρξουν απόλυτα ανταγωνιστικά και σε μικρή κλίμακα.
  • Είναι έντασης τεχνολογίας και καινοτομίας και όχι κεφαλαίων
  • Είναι ιδιαίτερα ελκυστικά για νέα άτομα με όρεξη, γνώσεις και ταλέντα.
Η μικρή κλίμακα είναι πιο κοντά στην ανθρώπινη φύση. Για τον λόγο αυτό ο Παρθενώνας είναι το κορυφαίο ανθρώπινο μνημείο και όχι οι Πυραμίδες. Για αυτόν το λόγο νιώθουμε καλύτερα σε ένα μικρό boutique ξενοδοχείο παρά σε ένα θηριώδες πολυώροφο Hotel. Σε ένα μικρό και προσεγμένο εστιατόριο παρά σε μια σάλα γήπεδο.

Η οικονομία, όμως, αποτελούσε εξαίρεση. Ο μεγάλος κέρδιζε. Μέχρι τις πρόσφατες δεκαετίες που το Internet κυρίως αποσαθρώνει πλήρως το παραπάνω πλεονέκτημα του μεγάλου.

Οι πολυεθνικές ασφαλώς συνεχίζουν και παράγουν κοινωνική αξία. Μπορεί διάφοροι να γρυλίζουν διάφορες ψυχοθεραπευτικές ηλιθιότητες αλλά δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι πολυεθνικές παράγουν σήμερα μέγιστη κοινωνική αξία που έχει φέρει υγεία και μακροζωία ανάμεσα σε πολλά άλλα.

Είναι εξίσου όμως γεγονός ότι η ισορροπία γέρνει πια αργά και σταθερά προς τους μικρούς. Επιπλέον, όπως το μικρό εστιατόριο, το μικρό ξενοδοχείο είναι προτιμότερα έτσι και το μικρό επιχειρηματικό μέγεθος είναι πια όχι μόνο ανταγωνιστικό αλλά όλο και προτιμότερο.

Για αυτό (και για πολλούς άλλους λόγους) εκατομμύρια άτομα δουλεύουν πια από το σπίτι τους η προτιμούν τη δική τους επιχείρηση παρά τη θέση στελέχους σε μια απρόσωπη πολυεθνική.

Επιπλέον ένας δυναμικός γαλαξίας από μικρές επιχειρήσεις είναι και ο μόνος τρόπος πραγματικής – σοβαρής αναδιανομής πλούτου και όχι κατσιαπλιάδικης και σοσιαλιστικής αναδιανομής φτώχειας.

Ο νέος κόσμος των πολλών μικρών θα είναι ομορφότερος, πιο οριζόντιος, πιο δίκαιος, αντι- ιεραρχικός, πιο υπεύθυνος και πιο ελεύθερος.

Και θα στείλει τους χαιρετισμούς του στην Αmstel και στο Μαρξ!


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου