29/9/16

Το νεράκι του θεού και του βόθρου


Η συζήτηση για την ιδιωτικοποίηση του νερού και τους ανάλγητους ιδιώτες είναι μεγάλη ευκαιρία για τις κουρούνες του λαϊκισμού.Θα ακούμε τώρα για καιρό το γνωστό μοτίβο για “Το νεράκι του θεού και του λαού” και άλλες συναφείς κουταμάρες.

Κουβέντα καμιά για το θέμα του κόστους. Ακόμη περισσότερο, κουβέντα καμιά για την ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών. Αυτή είναι που δε μπαίνει ποτέ στη συζήτηση.

Ας θυμηθούμε λοιπόν ότι όλη η Ανατολική Αττική κάθεται και κοιμάται σήμερα πάνω σε βόθρους. Όποτε το λέω στο εξωτερικό με κοιτάνε παράξενα, νομίζουν ότι τους κάνω πλάκα. Δεν έχουν καν την παράσταση ή το άκουσμα της λέξης "βόθρος". Το ίδιο συμβαίνει όταν τους λέω ότι μεγάλο μέρος της πόλης του Ηρακλείου έχει διακοπτόμενη παροχή πόσιμου νερού.

Αυτές είναι οι υπηρεσίες του κρατικού νερού που θα χάσουμε. Εφάμιλλες με αυτές της Ινδίας.

Προσωπικά πιστεύω ότι η τιμή του μη κρατικού νερού θα ανέβει. Θα ανέβει γιατί υπάρχουν πάρα πολλές κοινοτικές οδηγίες για τις οποίες το κράτος μπορεί να αδιαφορεί και να μετακυλίει πρόστιμα δεξιά αριστερά και κυρίως στις μελοντικές γενεές, αλλά ο ιδιώτης δε θα μπορεί να αδιαφορεί. Αυτό θα οδηγήσει σε αύξηση τιμής και αύξηση της ποιότητας υπηρεσιών και... της σοβαρότητας της χώρας.

Πριν από 15 χρόνια συμμετείχα σε ένα έργο στην ΕΥΔΑΠ. Αξιολογήσαμε το ενδεχόμενο να βάλει η ΕΥΔΑΠ φίλτρα ενεργού άνθρακα για να δεσμεύει τα καρκινογόνα ΤΗΜs. Διαπιστώσαμε τότε ότι η ποιότητα του νερού της ΕΥΔΑΠ όσον αφορά τα ΤΗΜs ήταν καλύτερη από αυτή του επεξεργασμένου με ενεργό άνθρακα νερού εγκαταστάσεων επεξεργασίας των ΗΠΑ....

Έτσι υπάρχουμε. Απ΄ την εύνοια των θεών.