9/2/16

Πείραμα και πίστη

Ακούω τον π/θ που ενώ εδώ κατρακυλάμε, αυτός προσδοκάει να προκαλέσει ρωγμές στην Ευρώπη και στον καπιταλισμό, και σκέφτομαι γιατί άραγε τα ΚΚΕ / Σύριζα δεν οργανώνουν κομμουνιστικά/ σοσιαλιστικά τις επιχειρήσεις που έχουν, με αποτέλεσμα οι εργαζόμενοί τους να υφίστανται τη γνωστή άγρια καπιταλιστική εκμετάλλευση;

Γιατί οι ποικίλοι εναλλακτικοί της αριστεράς δεν μπορούν να οργανώσουν μια βίλα Αμαλίας που να μη βρωμάει από χιλιόμετρα; Για να μην πούμε για καμιά εργατική- αυτοδιαχειριστική εξουσία σαν αυτές στις οποίες μαζικά προσεύχονται.

Θα απαντήσουν ότι αυτά για να γίνουν πρέπει πρωτα να προκαλέσουν παγκόσμια ρωγμή στον καπιταλισμό, αλλιώς, απλά δεν γίνονται.

Ο άνθρωπος όμως βγήκε απ΄ τις σπηλιές γιατί ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΣΤΗΚΕ πήγε δηλαδή απ΄ το μικρό στο μεγάλο και δεν προσευχόταν στο μεγάλο αδιαφορώντας για το μικρό.

Όταν λοιπόν κάποιος λέει ότι “δεν μπορώ να κάνω κάτι τώρα, χρειάζομαι όλον τον πλανήτη για να δουλέψει η θεωρία μου” μπορούμε να είμαστε σίγουροι: πρόκειται για πιστό ή για ηλίθιο η για άχρηστο ή για κάποιο συνδυασμό τους, πιθανότητα και των τριών.



8/2/16

Το θεατρικό έργο “Εμείς” του Ευγένιου Ζαμιάτιν


Ο Α. Huxley με τον Θαυμαστό Καινούργιο Κόσμο (1931) και ο G. Orwell με τη Φάρμα των Ζώων (1945) και το 1984 (1948) θεωρούνται οι θεμελιωτές της λογοτεχνίας της δυστοπίας και της καταγγελίας του ολοκληρωτισμού.

Ο πατέρας όμως του είδους, αυτός που πράγματι το εγκαινίασε ήταν ο Ρώσος Yevgeny Zamyatin, μια δεκαετία πριν τον Huxley, ήδη απ΄ το 1921, με το μεγάλο θεατρικό του έργο "Εμείς". Μπολσεβίκος στην αρχή, ασταμάτητα επαναστάτης, μέχρι το τέλος, στο Παρίσι, όπου αυτοεξορίστηκε.

Το έργο αυτό ανεβαίνει από το “Σημείο Μηδέν” στο θέατρο ΑΤΤΙΣ – Νέος Χώρος, Λεωνίδου 12, στο Μεταξουργείο.Μια πολύ καλή παράσταση με πολύ δύσκολες και απαιτητικές ερμηνείες, ενός πολύ μεγάλου έργου.



Απόσπασμα από το έργο:


Ι-330: Αγαπητέ μου, είσαι μαθηματικός. Και ακόμη περισσότερο, είσαι φιλόσοφος των μαθηματικών. Πες μου, λοιπόν, ποιος είναι ο τελευταίος αριθμός;
D-503: Ο ποιος; Δεν… δεν καταλαβαίνω. Ποιος τελευταίος αριθμός;
Ι-330: Να, ο έσχατος, το αποκορύφωμα, ο απόλυτα μεγαλύτερος.
D-503: Μα, Ι, αυτό είναι ηλίθιο. Αφού το σύνολο των αριθμών είναι άπειρο, πώς μπορεί να υπάρξει τελευταίος;
Ι-330: Και πώς μπορεί να υπάρξει τελευταία επανάσταση; Δεν υπάρχει. Οι επαναστάσεις είναι άπειρες. Άκου τελευταία! Αυτό είναι για τα παιδιά. Το άπειρο τρομάζει τα παιδιά και τα παιδιά πρέπει να κοιμούνται καλά το βράδυ.