23/3/16

Κίνα


Πόσο αλήθεια ανυποψίαστα τυχεροί είμαστε με την Κίνα! Τι μπελάς μεγάλος θα ήταν να άρχιζε να μετράει κεφάλια η Κίνα, κοιτώντας τους χάρτες. Η στατιστική του ανθρώπου θα επέβαλε μια ανερχόμενη χώρα τέτοιας δύναμης να είναι πηγή ασταμάτητων επιθετικών ενεργειών. Θύμα του βάρβαρου ιαπωνικού μιλιταρισμού και των εγγλέζικων ραδιουργιών θα μπορούσε να ξεκινήσει ιερό και εκδικητικό/ διεκδικητικό πόλεμο. Θα είχαν μπλέξει τότε άσχημα οι Ιάπωνες και μαζί κι όλοι οι άλλοι οι παραδίπλα, όλος ο κόσμος δηλαδή. 

Αντί για επιθετικούς πολέμους η Κίνα πέρασε δεκαετίες κόκκινης τρομοκρατίας σε βάρος των δικών της πολιτών με δεκάδες εκατομμύρια δολοφονημένους. Κι η τύχη η δική μας έγκειται στο ότι όταν βγήκε απ΄ τη φάση αυτή δε θεώρησε απαραίτητο να ανακαλέσει όλη την ιστορία της αποικιοκρατίας και να εκδηλώσει επιθετικότητα προς τα έξω. Προτίμησε το δύσκολο κι αληθινά επαναστατικό δρόμο της καταπολέμησης της φτώχειας.

Αυτή η τόσο διαφορετική τροχιά των Κινέζων σε σχέση με τους ισλαμοφασίστες δεν είναι φυσικά ρατσιστικού υποστρώματος. Οφείλεται στις ισχυρές επιρροές και αναφορές που έχουν οι Κινέζοι στο ιδιαίτερα αξιόλογο φιλοσοφικό σύστημα σκέψης του Κομφούκιου. Αντίθετα με τις εγκληματικές φασιστικές κορώνες του κορανίου.

Η θεωρία έχει μεγάλη σημασία. Αν μπλέξεις με ηλιθιότητες, δεν ξεφεύγεις εύκολα...

Xαμένες χιλιετίες


Το Ισλάμ είναι χίλια χρόνια πίσω. Αυτή είναι η πικρή αλήθεια. Μπορεί να μην την παραδέχονται, αλλά ποιος είπε ότι το να καταλαβαίνεις την αλήθεια είναι απλή υπόθεση;

Κάποιοι που παριστάνουν τον “καλό άνθρωπο” και που καμώνονται πως ξέρουν ιστορία θα αρχίσουν την κλαψούρα για την αποικιοκρατία και τα συναφή. Λες και η Κίνα και η Κορέα και το Βιετνάμ και οι τόσοι άλλοι δεν υπέφεραν από την αποικιοκρατία. Ουδέν σχόλιον.

Το σίγουρο είναι που τελικά η θεωρία έχει μεγάλη σημασία. Με τέτοια φασιστική θρησκεία δύσκολα ποτέ θα μπορούσαν να ξεφύγουν από τον μεσαίωνα. Μόνο με ηγέτες τύπου Κεμάλ. Δυστυχώς, δεν τους προέκυψε.

Κι αν οι Άραβες πέρασαν μια εποχή ακμής (μέχρι τον Αβερρόη, τον 12ο αιώνα) γρήγορα η θεωρία μίλησε μέσα τους. Φώναξε δυνατά “Δείρτε, σφάξτε, εξανδραποδίστε”. Και τους αλυσόδεσε χίλια χρόνια πίσω. Αντίθετα, ο Χριστός είπε και πέντε σοβαρές κουβέντες. Από κάπου βρήκαν να πιαστούν οι Χριστιανοί. Δυστυχώς ο ιδρυτής του Ισλάμ ήταν απλώς ένας διαταραγμένος και βλαμμένος δολοφόνος.

Τα χίλια χρόνια καθυστέρηση παράγουν χίλιους τόνους μίσους. Μόνο με μια επανάσταση της λογικής (κάτι σαν αναγέννηση) μπορείς να ξεφύγεις απ΄ την κακομοιριά της ζήλιας και του φθόνου. Δεν έγινε η επανάσταση αυτή. Δεν υπήρξε καμιά προϋπόθεση για να γίνει. Και ζηλεύουν και φθονούν χωρίς όριο κανένα.

Έχει ξεκινήσει πόλεμος, αυτό είναι ολοφάνερο εδώ και καιρό. Έχει καιρό να συμβεί στην Ευρώπη και φαίνεται παράξενο. Είναι όμως έτσι πέραν κάθε αμφιβολίας.

Οι ισλαμοφασίστες κορδώνονται ανοήτως ότι δε διστάζουν να σκοτωθούν. Και ξεχνούν, διπλά ανοήτως, ότι η Δύση+ Ρωσία+ Κίνα δε διστάζουν να σκοτώσουν. Και μόνη τους μικρή σοφία που αφήνουν τους Εβραίους ήσυχους.

17/3/16

Aχ ρε Έλληνα....

Ξέρεις ρε συ ότι 
  • χρειαζόμαστε 700.000 μπουκάλες αίμα το χρόνο, δηλαδή 350.000 συστηματικούς εθελοντές αιμοδότες, αλλά έχουμε μόνο 65.000, τελευταίοι στην Ευρώπη.
  • είμαστε τελευταίοι στην Ευρώπη στους δωρητές οργάνων – μόνο 3,5 άτομα ανά εκατομμύριο πληθυσμού
  • έχουμε 200 ανοιχτές χωματερές, περισσότερους κι απ΄τα αποκαϊδια της σοβιετίας (Βουλγαρία, κ.λπ), δείγμα τραγικής αδιαφορίας για το περιβάλλον και την υγεία, παρά τα δεκάδες εκατομμύρια ευρώ σε πρόστιμα που έχουμε πληρώσει.
  • πετάμε ό,τι να ’ναι, όπου να ’ναι κι έχουμε μετατρέψει ρεματιές και παραλίες σε σκουπιδότοπους και νεκροταφεία πλαστικού.
  • χτίζουμε οπουδήποτε καταπατώντας ό,τι είναι δυνατόν.
  • έχουμε τη χειρότερη οδηγική συμπεριφορά, τους περισσότερους θανάτους ανά πληθυσμό (μετά από τη Λιθουανία) αδιαφορώντας για τα δικαιώματα και τη ζωή των άλλων: πεζών, οδηγών και συνεπιβατών μας.
  • καπνίζουμε με μαγκιά παντού, αδιαφορώντας για το διπλανό που τον αναγκάζουμε να ανασαίνει τον καρκίνο μας.
  • είμαστε πάτος, με διαφορά σε ολόκληρη την Ευρώπη, στην προστασία των ζώων.
Και κλαψουρίζεις ρε Έλληνα από απόσταση ασφαλείας για τους μετανάστες ρε; Με κλειστή την πόρτα ρε συ παριστάνεις ότι έχεις ανοιχτή καρδιά; Μεγάλη καρδιά να χωρέσει μερικά εκατομμύρια μετανάστες; Και θες και νόμπελ τρομάρα σου! Με την πόρτα σου ΚΛΕΙΣΤΗ. Με τους μετανάστες στις ΛΑΣΠΕΣ ελπίζεις να γίνει κανένα θαύμα να τους μαζέψει όλους η Γερμανία. Σου φταιν οι Τουρκοι που στέλνουν, σου φταιν κι οι Σκπιανοί που δεν παίρνουν. Θυρωρέ και τροχονόμε Έλληνα!

Και κανένας από την εθνοσωτήριο της αριστερο-ακροδεξιο-ξεφτιλιάς δεν αναρωτήθηκε γιατί εκατομμύρια άνθρωποι επιμένουν να διανύουν χιλιάδες εφιαλτικά χιλιόμετρα, να θαλασσοπνίγονται, να μουλιάζουν βδομάδες στη λάσπη, να πληρώνουν μια περιουσία, για να καταλήξουν σ’ αυτή την Ευρώπη-κόλαση; Κι ούτε τους ίδιους δεν ρώτησαν. Η απάντηση είναι, υποθέτω, γιατί δεν τους έχει ενημερώσει επαρκώς η εθνο-σταλινική καθοδήγηση. Άντε λοιπόν Έλληνα ξεκίνα την ενημέρωση... 

Έλληνα, πάρε καλύτερα τον καθρέφτη, πάρε και το τηλέφωνο, άσε τις βλαμμενιές και ξεκίνα να τηλεφωνάς:


  • 300-330.000 Γραμμή Ζωής, για εθελοντική αιμοδοσία, 
  • 1056 Εθνική Τηλεφωνική Γραμμή SOS για τα Παιδιά

Kαι βρες κι ένα τηλέφωνο για ψυχοθεραπεία. 

Άντε πια, ρε JumboΈλληνα!

Η αγxωμένη διαφήμιση της Amstel

H AMSTEL, νιώθοντας την ανάσα των πολλών και ικανών μικρο-ζυθοποιών στη χώρα, αντί να βάλει το μυαλό της να σκεφτεί πώς θα διαφοροποιηθεί προτίμησε το εύκολο και το μοδάτο. Να ειρωνευτεί τους μικρούς ζυθοποιούς!

Πρόκειται για ηλίθιους διαφημιστές, χαμηλότατης αισθητικής; Ή εκτίμησαν ίσως ότι αυτή η γελοιότητα και η χυδαιότητα που έβγαλαν στην τηλεόραση θα είναι ελκυστική στο σημερινό, εξαθλιωμένο πολιτισμικά, Νεοέλληνα; Κι έτσι να το νόμισαν μάλλον έχουν κάνει λάθος. Σύντομα θα την αποσύρουν την αθλιότητά τους.

Δε θα βρουν όμως εύκολα τον ύπνο τους, ξανά....

Ο τομέας της μπύρας είναι ένας από τους πολλούς τομείς της οικονομίας που η οικονομία κλίμακας καταρρέει. Αυτό, με απλά λόγια, σημαίνει ότι ότι το μέγεθος δε σε εξασφαλίζει πια σε τίποτα. 

Ας δει κανείς το παρακάτω γράφημα για να καταλάβει τι σημαίνει κατάρρευση της οικονομίας κλίμακας. Η πολυεθνική Budweiser έπεσε μέσα σε 10 χρόνια από τα 30 στα 16 εκ βαρέλια! Και έπεσε πίσω από τους χιλιάδες Αμερικάνους μικροζυθοποιούς!


Αυτά βλέπει η Amstel και ασχημονεί και χάνει τον ύπνο και την ψυχραιμία της και αυτογελοιοποιείται. Βέβαια βοηθά και η ηλιθιότητα των ανθρώπων. Αν η Budweiser σκεφτόταν αναλόγου ύφους διαφήμιση απλά θα πέφτανε κι άλλο οι πωλήσεις της. Κι έτσι υποχρεώνεται και βρίσκει διαφημιστές σοβαρούς κι όχι καραγκιόζηδες. Ας τους μιμηθεί κι η Amstel...Υπάρχει λύση, προς το παρόν...

===

Αν ο Μαρξ έβλεπε το παραπάνω γράφημα θα τραβούσε τα γένια του θα έσχιζε το Κεφάλαιο και θα επέστρεφε στα ποιητικά κείμενα των πρώτων χρόνων και των Χειρογράφων. Διότι, σε πλήρη διάψευση των προσδοκιών της Amstel και των προφητειών του Μαρξ περί διαρκούς συγκεντροποίησης της οικονομίας και επικράτησης λίγων και μεγάλων μονοπωλίων, η οικονομία κινείται ακριβώς, ΜΑ ΑΚΡΙΒΩΣ, ανάποδα.

Σε πάρα πολλούς τομείς η δύναμη που πήγαζε κάποτε απ΄ το μέγεθος και μόνο πάει περίπατο... και όχι μόνο στη μπύρα. Σε χιλιάδες δραστηριότητες ακόμη και στον τραπεζικό τομέα.

Σε άρθρο στους Financial times (Lenders struggle, 9/12/15) μεγαλοστέλεχος τράπεζας δηλώνει "Άτομα με ταλέντο δε θέλουν πια να γίνουν τραπεζίτες. Πηγαίνουν σε μικρές peer to peer εταιρείες, σε εταιρείες τεχνολογίας. Στη δικιά μας αγορά υπάρχει πια έλλειψη ταλέντου”. Και παραθέτει μετά στοιχεία για την κάμψη της απασχόλησης, των κερδών, των μισθών...

Η επανάσταση του peer to peer εξαπλώνεται σιγά σιγά και στον τραπεζικό τομέα. Peer to peer σημαίνει ότι η συναλλαγή (π.χ δανεισμός στην περίπτωσή μας) γίνεται απ΄ ευθείας μεταξύ δανειστή και δανειολήπτη με την υποβοήθηση πολύ ενός μικρού ενδιάμεσου οργανισμού και με παράκαμψη των γνωστών τεράστιων χρηματοπιστωτικών μαστόδοντων. Τέτοιοι οργανισμοί ξεφυτρώνουν πια σαν τα μανιτάρια. Ένας διάσημος είναι το Lending Club (https://www.lendingclub.com/) υπάρχουν όμως χιλιάδες άλλοι και η τάση είναι εκθετική. Αυτό που χαρακτηρίζει αυτά το “boutique” καταστήματα είναι τα εξής.
  • Δεν υπακούουν στην οικονομία κλίμακας. Μπορούν δηλαδή να υπάρξουν απόλυτα ανταγωνιστικά και σε μικρή κλίμακα.
  • Είναι έντασης τεχνολογίας και καινοτομίας και όχι κεφαλαίων
  • Είναι ιδιαίτερα ελκυστικά για νέα άτομα με όρεξη, γνώσεις και ταλέντα.
Η μικρή κλίμακα είναι πιο κοντά στην ανθρώπινη φύση. Για τον λόγο αυτό ο Παρθενώνας είναι το κορυφαίο ανθρώπινο μνημείο και όχι οι Πυραμίδες. Για αυτόν το λόγο νιώθουμε καλύτερα σε ένα μικρό boutique ξενοδοχείο παρά σε ένα θηριώδες πολυώροφο Hotel. Σε ένα μικρό και προσεγμένο εστιατόριο παρά σε μια σάλα γήπεδο.

Η οικονομία, όμως, αποτελούσε εξαίρεση. Ο μεγάλος κέρδιζε. Μέχρι τις πρόσφατες δεκαετίες που το Internet κυρίως αποσαθρώνει πλήρως το παραπάνω πλεονέκτημα του μεγάλου.

Οι πολυεθνικές ασφαλώς συνεχίζουν και παράγουν κοινωνική αξία. Μπορεί διάφοροι να γρυλίζουν διάφορες ψυχοθεραπευτικές ηλιθιότητες αλλά δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι πολυεθνικές παράγουν σήμερα μέγιστη κοινωνική αξία που έχει φέρει υγεία και μακροζωία ανάμεσα σε πολλά άλλα.

Είναι εξίσου όμως γεγονός ότι η ισορροπία γέρνει πια αργά και σταθερά προς τους μικρούς. Επιπλέον, όπως το μικρό εστιατόριο, το μικρό ξενοδοχείο είναι προτιμότερα έτσι και το μικρό επιχειρηματικό μέγεθος είναι πια όχι μόνο ανταγωνιστικό αλλά όλο και προτιμότερο.

Για αυτό (και για πολλούς άλλους λόγους) εκατομμύρια άτομα δουλεύουν πια από το σπίτι τους η προτιμούν τη δική τους επιχείρηση παρά τη θέση στελέχους σε μια απρόσωπη πολυεθνική.

Επιπλέον ένας δυναμικός γαλαξίας από μικρές επιχειρήσεις είναι και ο μόνος τρόπος πραγματικής – σοβαρής αναδιανομής πλούτου και όχι κατσιαπλιάδικης και σοσιαλιστικής αναδιανομής φτώχειας.

Ο νέος κόσμος των πολλών μικρών θα είναι ομορφότερος, πιο οριζόντιος, πιο δίκαιος, αντι- ιεραρχικός, πιο υπεύθυνος και πιο ελεύθερος.

Και θα στείλει τους χαιρετισμούς του στην Αmstel και στο Μαρξ!


6/3/16

To DIEM του Βαρουφάκη


Έτσι λέγεται η ευρωπαϊκή κίνηση του Βαρουφάκη, άγνωστη στην Ελλάδα όπου τα αστέρια καίγονται γρήγορα.

Όσο υπερφίαλο, αλαζονικό και καταστροφικό υπήρξε το πέρασμα Βαρουφάκη από τα ελληνικά δρώμενα, όσο και αν υπάρχουν σοβαρά θέματα σε νομική εκκρεμότητα (έφοδος Λαφαζάνη σε νομισματοκοπείο κ.λπ.) που άγνωστο πώς και πόσο τον εμπλέκουν, υπάρχουν μερικά αξιόλογα πράγματα μες στην κίνηση αυτή του Βαρουφάκη.

Ο Βαρουφάκης είναι ο μόνος απ΄ το θίασο ΣΑΝΕΛ που μπορούσε να σταθεί σε ένα διεθνές περιβάλλον χωρίς να γελοιοποιηθεί, πλήρως, πριν ανοίξει το στόμα του. Και η απήχηση που έχει δεν είναι καθόλου ασήμαντη και δεν περιορίζεται σε ηλίθιους (Ζίζεκ). Στο Βερολίνο, στο ακροατήριο της πρώτης συνάντησης της κίνησής του είχαν πάει η δήμαρχος της Βαρκελώνης, ο Galbraith, ο μεγάλος καλλιτέχνης Brian Eno (παρομοίωσε την κίνηση του Βαρουφάκη στην πολιτική με αυτό που ήταν για τη μουσική το άλμπουμ Heroes του D. Bowie!!), o Assange, ο πολύ γνωστός Γερμανός δημοσιογράφος Schuman. Ετερόκλητα και καθόλου, μα καθόλου, γελοία άτομα.

Ακόμη βρίσκω ιδιαίτερα σημαντικό στον Βαρουφάκη ότι κινείται πέραν των ψευτο-διαχωρισμών περί αριστεράς- δεξιάς. Δε δίστασε να αναφέρει ως φίλο του- και όχι μόνο πολιτικό- και εξαίρετο άνθρωπο τον Lamont, υπουργό Οικονομικών της Θάτσερ!! Aλλά και ότι δε θεωρεί την τεχνολογία τεχνο-φασισμό (όπως ο εσμός των ηλιθίων που τον στέγαζε μέχρι πρόσφατα) και έφτιαξε μια εφαρμογή για να αναγνωρίζονται τα μέλη της κίνησής του όταν βρίσκονται στην ίδια πόλη.

Δεν πιστεύω ότι ο Βαρουφάκης θα καταφέρει κάτι πέρα απ΄ τη διακήρυξη γενικόλογων αναγκών για τομές στην ΕΕ. Σύντομα προβλέπω ότι η κίνησή του θα έχει την τύχη που ο ίδιος αυτοσαρκαστικά ανέφερε μέσα απ΄ τα λόγια του Oscar Wilde “O σοσιαλισμός θα αποτύχει επειδή οι συναντήσεις του κρατάν πολλές ώρες”.

Ο λόγος και η πράξη του όμως, πέρα από έναν πρωτοφανή εγωισμό, έχουν έντονα στοιχεία και μιας ατομικότητας (individualism) που είναι έτη φωτός πέραν του θρησκευτικού- αποκαλυπτικού λόγου που εκφέρουν όλοι οι άλλοι “σύντροφοί” του στο σύριζα. Κι έτσι όταν τον ρώτησαν γιατί το Diem να πετύχει απάντησε απλά χωρίς να επικαλεστεί ιστορικές αναγκαιότητες και δυνάμεις του σύμπαντος.  “Δεν ξέρω, είναι όμως ο μόνος τρόπος να ξυπνάω με ενέργεια”

Η ενδιαφέρουσα όμως αυτή ατομικότητα του Βαρουφάκη είναι σε απόλυτη αντίφαση με το άλλο, παρηκμασμένο και αγελαίο σοσιαλιστικό του αφήγημα. Δε θα παράγει σύνθεση μαζί του, αλλά διάλυση.