17/12/14

Η κατάρρευση του ρουβλιού ή η άγνωστη επανάσταση του shale gas

Γιατί έχει λιγότερα σωματίδια στην ατμόσφαιρα φέτος; Επειδή έχουν πέσει οι τιμές στα καύσιμα. Tο πετρέλαιο θέρμανσης από 1.28 έχει πεσει κάτω από το 0.9 Ε το λίτρο. Σχεδόν 40 λεπτά το λίτρο κάτω! Και γιατί έχει συμβεί αυτό; 10-12 λεπτά οφείλονται στη μείωση του ΕΦΚ. Η υπόλοιπη μείωση οφείλεται στο γκρέμισμα των τιμών του αργού από τα 110 δολάρια το βαρέλι στα 60. Μέσα σε ένα χρόνο! Κι αυτο έγινε χάρη σε μια μεγάλη επανάσταση που είναι σε εξέλιξη και θα αναδιατάξει πάρα πολλά στον πλανήτη. 

Οι ΗΠΑ έχουν σχετικά πρόσφατα αναπτύξει τεχνολογία αξιοποίησης του φυσικού αερίου που είναι παγιδευμένο σε σχιστολιθικά πετρώματα σε βάθη εκατοντάδων μέτρων. Πρόκειται για τεράστιες ποσότητες shale gas όπως λέγεται που ήδη έχουν αλλάξει τελείως την παγκόσμια αγορά των καυσίμων. Μαύρα μαντάτα για Ρωσία (το πρώτο θύμα), Βενεζουέλα (το επόμενο θύμα), Άραβες (το απόλυτο θύμα)... Το χαμηλό ενεργειακό κόστος ήδη ωθεί Αμερικάνικες εταιρείες να επιστρέφουν απ΄ την Κίνα (!), και κινέζικες να μεταναστεύουν στην Αμερική (!!).

Στην ΕΕ υπάρχουν ακόμη επιφυλάξεις για τη μέθοδο και τις περιβαλλοντικές της επιπτώσεις. Αυτά συνήθως διαρκούν λίγο, ίσα όσο χρειάζεται για να είναι η ΕΕ παντα δεύτερο βιολί... Χώρες με σημαντικά πεδία όπως η Πολωνία έχουν βάλει μπρος να αξιοποιήσουν τα πλούσια υπεδάφη τους.

Μια τεράστια επανάσταση σε εξέλιξη. Η κατάρρευση του ρουβλιού έχει πολλές μεταφυσικές εξηγήσεις. Η αλήθεια όμως είναι ότι όποιος ελέγχει την τεχνολογία τα ελέγχει όλα.

http://www.foreignaffairs.com/…/e…/welcome-to-the-revolution

9/12/14

Βράβευση σεναρίου ταινίας μεγαλου μήκους

Δοκίμασα να μετατρέψω το πρόσφατο βιβλίο μου “Φεγγαρόφωτο” σε σενάριο (κατηγορία: ΔΙΑΣΚΕΥΑΣΜΕΝΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΜΗΚΟΥΣ) και κατάφερα να αποσπάσω έπαινο στον πρώτο διαγωνισμό της Ένωσης Ελλήνων Σεναριογράφων, με 270 υποψηφιότητες. Η βράβευση έγινε χθες, Δευτέρα 08 Δεκέμβρη, στο Μ. Κακογιάννης, στην Αθήνα

http://senariografoi.gr/gr/news/stories/i810

Τώρα ψάχνω τον σκηνοθέτη...

Κυρίως όμως χάρηκα που είδα ότι το συγκεκριμένο οικοσύστημα είναι πάρα πολύ σοβαρό. Βρέθηκα, έστω και ως νέος (στο είδος όχι στην ηλικία) και ως μύγα μες στο γάλα, δίπλα σε πολύ αξιόλογα άτομα (Κακουλίδης, Μάρκαρης), και μέσα σε σοβαρές και ποιοτικές διαδικασίες. Γνώρισα και έναν εξαιρετικό, δραστήριο και πολιτισμένο πρόεδρο, τον Α.Κακκαβά.

Χάρηκα τέλος και συγκινήθηκα που είδα και γνώρισα πολύ νέο κόσμο, αποφασισμένο να φτιάξει όχι να χαλάσει. Κόσμο που δεν το βάζει κάτω.

Εκτός απ΄ την αγάπη μου τους στέλνω και την πρόκλησή μου για το 2015. Τώρα πια είμαι έμπειρος!

8/12/14

Μatthieu Pigasse (“Επαναστάσεις", εκδόσεις Φερενίκη) Ένας σοβαρός σοσιαλιστής

Ένα πολύ καλό βιβλίο απ΄ τον Pigasse, μια εξαίρετη ανάλυση του ευρωπαϊκού προβλήματος και μια αριστοτεχνική, παρένθετη, περιγραφή της απόλυτης καταστροφής που θα φέρει για την Ελλάδα τυχόν έξοδός της απ' το Ευρώ.

Είναι ευχάριστο να διαπιστώνει κανείς ότι η ανάλυση ενός προβλήματος δεν έχει ιδεολογικό πρόσημο, κι ότι δε χρειάζεται παρά καθαρό μυαλό, σεβασμό και όχι κατασκευή της πραγματικότητας.

Είναι εντυπωσιακό και τιμάει το συγγραφέα που ως 'αριστερός' τοποθετεί το δίλημμα αριστερά- δεξιά στον 21ο αιώνα και το εμφανίζει ως δίλημμα μεταξύ ρίσκου και καινοτομίας απ' τη μια μεριά και κεφαλαιακής προσόδου απ' την άλλη. Βέβαια πιθανόν να είναι και λίγο άδικο αφού στα λόγια και ο Γιούνκερ με βεβαιότητα θα ψήφιζε καινοτομία και όχι πρόσοδο ως ορισμό της δεξιάς. Και στην πράξη η ίδια η περίπτωση της Γαλλίας, ίσως και να διαψεύδει την αντίληψη αυτή, αφού απ΄ το δεξιό Ντε Γκολ στον αριστερό Μιτεράν η καινοτομία της Γαλλίας παρέμεινε μάλλον χλωμή.


Ακόμη όμως και ως πρόθεση λέει κάτι θαρραλέο και καινούργιο ο Pigasse. Κι είναι ενδιαφέρον να βλέπει κανείς έναν 'αριστερό' να τάσσεται τόσο αναφανδόν υπέρ της παγκοσμιοποίησης, του ελέγχου των κοινωνικών δαπανών, της καινοτομίας, της Ευρώπης. Ενδιαφέρον και μελαγχολικό αν σκεφθεί κανείς το επίπεδο παιδικής χαράς των επιχειρημάτων της ελληνικής σταλινοαριστεράς, που τρέμει σχεδόν μπροστά σ' όλα τα παραπάνω και βιάζεται να τα κάνει θάλασσα για να ψάχνει μετά τον εσωτερικό εχθρό και την αντεπανάσταση να τους φορτώσει όλες τις ανόητες επιλογές της και να κάνει το μόνο που ξέρει να κάνει καλά. Να φωνάζει και να διαμαρτύρεται.