18/1/16

Το σύνδρομο Ρεπούση και ο λόρδος Βύρων


Σε πρόσφατη ξενάγηση, οργανωμένη απ΄ το δήμο της Αθήνας, η ξεναγός Άρτεμις Σκουμπουρδή απαξίωσε πλήρως τον Byron, το οποίο παρουσίασε ως καλό βέβαια ποιητή αλλά κυρίως ως bon viveur, που δε δίστασε μάλιστα να εκθέσει ανεπανόρθωτα την Τ. Μακρή- κόρη των Αθηνών, με το πασίγνωστο πόιημά του, ενώ που παρουσιάσε και ως ιδιαίτερα φιλοχρήματο και καθόλου φιλέλληνα!

Έκανα μια παρέμβαση, λέγοντας ότι το 1824 ήταν λιγάκι ριψοκίνδυνο να συχνάζει κανείς στο Μεσολόγγι ως απλός bon viveur και μου απάντησε επιβεβαιώνοντας ότι πήγε στο Μεσολόγγι πράγματι, αλλά ότι δεν πολέμησε. Τουρίστας...

Yπάρχουν ασφαλώς διάφοροι που έχουν γράψει με σκεπτικισμό για τη σχέση του Βύρωνα με την Ελλάδα. Διάφοροι συγκυριακοί συνταξιδευτές ή κάποιοι άλλοι, ύστεροι λογοτέχνες. Έτσι γίνεται πάντα στ΄ ανθρώπινα. Απ΄ την άλλη μεριά υπάρχει ο εξυψωτικός στίχος του Σολωμού 


Λευτεριά, γιὰ λίγο πάψε
νὰ χτυπᾶς μὲ τὸ σπαθί.
Τώρα σίμωσε καὶ κλάψε
εἰς τοῦ Μπάιρον τὸ κορμί.

Υπάρχει κι η αγάπη των Σουλιωτών κι ο επικήδειος του Σ. Τρικούπη.


Είπε μετά στ' αλήθεια ο Βύρων “If I am a poet, I owe it to the air of Greece”; Ήταν οι τελευταίες λέξεις του “I have given Greece my time, my means, my health – and now I give her my life! – what more could I do?” Ή έτσι τα φτιασίδωσαν κάποιοι τα λόγια του;

Δύσκολο να ψηλαφήσεις τα όρια του μύθου και της αλήθειας. Αυτή είναι η αλήθεια. Κι η αλήθεια είναι πάνω απ΄ όλα...

Γι΄ αυτό καλύτερα να διαβάσει, όποιος νοιάζεται, τα γραφτά του ίδιου και μετά ν΄αποφασίσει τι ήταν, πραγματικά, ο Βύρων.
Ας αφήσει τον ίδιο να μιλήσει για τον εαυτό του. Κι ας κρίνει μετά αν ήταν ή αν δεν ήταν φιλέλληνας. Πιο καλή κρίση θα βγάλει έτσι.

===
Trust not for freedom to the Franks—
They have a king who buys and sells;
In native swords and native ranks
The only hope of courage dwells:

===
I dream'd that Greece might still be free;
For standing on the Persians' grave,
I could not deem myself a slave.

==
You have the letters Cadmus gave—
Think ye he meant them for a slave?

==
Fill high the bowl with Samian wine!
On Suli's rock, and Parga's shore,
Exists the remnant of a line
Such as the Doric mothers bore;
And there, perhaps, some seed is sown,
The Heracleidan blood might own.

Lord Byron.1788–1824 , the isles of Greece


http://www.bartleby.com/101/601.html

15/1/16

Γιατί δε θα γίνουν ούτε 100Ε επενδύσεις


Έχει πει ποτέ ο Συριζα ΝΑΙ σε επένδυση; Θα υπήρχε ποτέ σήμερα Αλουμίνα, Διυλιστήρια, Ναυπηγείο, οποιαδήποτε βιομηχανική μονάδα με τον Σκουρλέτη στα πράγματα; Ασφαλώς όχι.

Εδώ για το πλέον αναπόφευκτο και προφανές, μια επένδυση διαχείρισης απορριμμάτων, που όλες οι πολιτισμένες χώρες έχουν συχνά μέσα στην ίδια τους την πόλη (τεράστια μονάδα καύσης στερεών απορριμμάτων στο Βόρειο Λονδίνο) και έγινε αυτό που έγινε στην Κερατέα. Ο λαϊκισμός και η άγνοια αμφισβήτησαν και ματαίωσαν επενδύσεις που θα μπορούσαν να είχαν αποβεί εξαιρετικά σημαντικές και για την ανάπτυξη της περιοχής και για το ίδιο το περιβάλλον.

Η συνεχής άρνηση χαϊδεύει τις φοβίες του κόσμου. Γι' αυτό υπάρχει. Για να εξαργυρώνεται αργότερα με την κατάληψη και καταλήστευση του κράτους που βρίσκεται σήμερα σε πλήρη εξέλιξη απ΄ τους εθνο- σοσιαλιστές, έχοντας πάρει τη σκυτάλη απ΄ τους προηγούμενους λήσταρχους των πασοκ/ νδ.

Παράπλευρη απώλεια η πλήρης αποβλάκωση της κοινωνίας που δεν μαθαίνει ποτέ να συζητά, να παίρνει ευθύνες, να αποφασίζει και μένει έρμαια σε ποικίλες φοβίες και αποσβολωμένη μπρος στην επιθετική μανία των εκάστοτε κρατικιστικών συμμοριών.

Όταν όμως μια κοινωνία παρακολουθεί άπραγη τους νέους να μεταναστεύουν και να σαπίζουν στην ανεργία, δεν είναι απλά αποβλακωμένη.

Είναι ανήθικη μέχρι το μεδούλι.

4/1/16

Η μεγάλη εικόνα της καταπολέμησης της φτώχειας


Το πρώτο διάγραμμα δείχνει την τεράστια πρόοδο στον αγώνα κατά της παγκόσμιας φτώχειας τα τελευταία 200 χρόνια. Ήδη από την εποχή της βιομηχανικής επανάστασης άρχισε το μοναδικό ιστορικά φαινόμενο της κάμψης της φτώχειας που εκτοξεύτηκε εκθετικά με τη μεγάλη τεχνολογική έκρηξη των μεταπολεμικών χρόνων και με ιδιαίτερη ένταση μετά του 1980 όταν η φτώχεια υποχωρησε απ΄ το 47% κάτω απ΄ το 10% σήμερα. Η παγκόσμια τράπεζα ελπίζει το 2030 να έχει ολοκληρωτικά εξαλειφθεί η φτώχεια. 

Η βιομηχανική- τεχνολογική επανάσταση είναι, τόσο ξεκάθαρα, πίσω από το μοναδικό αυτό επίτευγμα. Και φυσικά οι προϋποθέσεις τους, οι θεσμοί δηλαδή της ελευθερίας της αγοράς και του ατόμου. Όπως και η κατατρόπωση, ιδεολογικά και στα πεδία των μαχών των διάφορων προτάσεων ολοκληρωτισμού που εμφανίστηκαν (και συνεχίζουν να εμφανίζονται...) τους δύο αυτούς αιώνες.

Κι αν κανείς προτιμά να μεμψιμοιρεί και να οραματίζεται παντού αθλιότητα ας αναρωτηθεί αν είναι το βήμα του κόσμου που στ' αλήθεια τον απασχολεί ή μήπως απλά η δική του, πιθανή αποτυχία.