5/1/18

Μνήμη Αλμπέρ Καμύ

Ο Καμύ με έμαθε να μην κουράζομαι να κάνω κάποια πράγματα ξανά και ξανά. Γιατί τα σπουδαία πράγματα δεν είναι ποτέ ίδια, δεν μπορείς ποτέ να τα ρουφήξεις με μιας και να τα βάλεις μετά στο αρχείο.



Ξαναγυρνάω λοιπόν για στα βιβλία του, ξανά και ξανά, κάτι θα βρεθεί να ματώσει. Κι έχω επεκτείνει τη συνήθεια και σε άλλους και σ΄ άλλες τέχνες.

“Να αυτοκτονήσω ή να κάνω καφέ;”

Τόσο απέχει το μηδέν απ΄ το άπειρο. Τόσο απέχει η ζωή απ΄ το θάνατο. Εκείνη τη μέρα πριν από 57 χρόνια, σα σήμερα, σε ένα διπλά παράλογο δυστύχημα, αφού τυχαία μπήκε στο αυτοκίνητο και δεν πήρε το τρένο, κι ένα αστείο τρακάρισμα τον πήρε απ΄ τον κόσμο. 47 χρονών

Επαναστάτης- “Ελεύθερος είναι εκείνος που μπορεί να ζει χωρίς να λέει ψέματα”

Αμφισβητίας- “Η ανάγκη να έχεις πάντα δίκιο, σφραγίδα ενός χυδαίου πνεύματος”

Εξεγερμένος “Μα φθονούμε κάτι που δεν έχουμε, ενώ ο εξεγερμένος υπερασπίζεται αυτό που είναι”

Πατριώτης “ Αγαπώ υπερβολικά τη χώρα μου για να είμαι εθνικιστής”

Λέξεις που τις ύψωσε, τους έδωσε βιωματικό νόημα και τις έκανε τέχνη. Πριν τις αλώσει και τις αλέσει το τίποτα των καιρών