18/1/16

Το σύνδρομο Ρεπούση και ο λόρδος Βύρων


Σε πρόσφατη ξενάγηση, οργανωμένη απ΄ το δήμο της Αθήνας, η ξεναγός Άρτεμις Σκουμπουρδή απαξίωσε πλήρως τον Byron, το οποίο παρουσίασε ως καλό βέβαια ποιητή αλλά κυρίως ως bon viveur, που δε δίστασε μάλιστα να εκθέσει ανεπανόρθωτα την Τ. Μακρή- κόρη των Αθηνών, με το πασίγνωστο πόιημά του, ενώ που παρουσιάσε και ως ιδιαίτερα φιλοχρήματο και καθόλου φιλέλληνα!

Έκανα μια παρέμβαση, λέγοντας ότι το 1824 ήταν λιγάκι ριψοκίνδυνο να συχνάζει κανείς στο Μεσολόγγι ως απλός bon viveur και μου απάντησε επιβεβαιώνοντας ότι πήγε στο Μεσολόγγι πράγματι, αλλά ότι δεν πολέμησε. Τουρίστας...

Yπάρχουν ασφαλώς διάφοροι που έχουν γράψει με σκεπτικισμό για τη σχέση του Βύρωνα με την Ελλάδα. Διάφοροι συγκυριακοί συνταξιδευτές ή κάποιοι άλλοι, ύστεροι λογοτέχνες. Έτσι γίνεται πάντα στ΄ ανθρώπινα. Απ΄ την άλλη μεριά υπάρχει ο εξυψωτικός στίχος του Σολωμού 


Λευτεριά, γιὰ λίγο πάψε
νὰ χτυπᾶς μὲ τὸ σπαθί.
Τώρα σίμωσε καὶ κλάψε
εἰς τοῦ Μπάιρον τὸ κορμί.

Υπάρχει κι η αγάπη των Σουλιωτών κι ο επικήδειος του Σ. Τρικούπη.


Είπε μετά στ' αλήθεια ο Βύρων “If I am a poet, I owe it to the air of Greece”; Ήταν οι τελευταίες λέξεις του “I have given Greece my time, my means, my health – and now I give her my life! – what more could I do?” Ή έτσι τα φτιασίδωσαν κάποιοι τα λόγια του;

Δύσκολο να ψηλαφήσεις τα όρια του μύθου και της αλήθειας. Αυτή είναι η αλήθεια. Κι η αλήθεια είναι πάνω απ΄ όλα...

Γι΄ αυτό καλύτερα να διαβάσει, όποιος νοιάζεται, τα γραφτά του ίδιου και μετά ν΄αποφασίσει τι ήταν, πραγματικά, ο Βύρων.
Ας αφήσει τον ίδιο να μιλήσει για τον εαυτό του. Κι ας κρίνει μετά αν ήταν ή αν δεν ήταν φιλέλληνας. Πιο καλή κρίση θα βγάλει έτσι.

===
Trust not for freedom to the Franks—
They have a king who buys and sells;
In native swords and native ranks
The only hope of courage dwells:

===
I dream'd that Greece might still be free;
For standing on the Persians' grave,
I could not deem myself a slave.

==
You have the letters Cadmus gave—
Think ye he meant them for a slave?

==
Fill high the bowl with Samian wine!
On Suli's rock, and Parga's shore,
Exists the remnant of a line
Such as the Doric mothers bore;
And there, perhaps, some seed is sown,
The Heracleidan blood might own.

Lord Byron.1788–1824 , the isles of Greece


http://www.bartleby.com/101/601.html

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου