Εκκλησία που δε γνωρίζει τι θα πει συγγνώμη

Λυπηρή για την Ελλάδα χαρακτήρισε χθες από το Παρίσι ο διεθνής Ελληνας σκηνοθέτης Κώστας Γαβράς την απαράδεκτη λογοκρισία που έγινε σε φιλμάκι του, το οποίο προβαλλόταν έξω από τη αίθουσα του Παρθενώνα στο Νέο Μουσείο της Ακρόπολης. Τη λογοκρισία απαίτησαν μέλη της Ιεράς Συνόδου, όταν είδαν στο φιλμ- ανιμέισιον του σκηνοθέτη ρασοφόρους χριστιανούς να σκαρφαλώνουν στις μετόπες του Παρθενώνα και να καταστρέφουν τα φειδιακά ανάγλυφα. Την απόφαση να «ψαλιδίσουν» το επίμαχο κομμάτι του φιλμ διάρκειας 1,5 λεπτού, βασισμένο σε ιστορικά γεγονότα, έλαβαν από κοινού ο υπουργός Πολιτισμού Αντώνης Σαμαράς με τον πρόεδρο του Μουσείου Δημήτρη Παντερμαλή, έπειτα από έντονη αντίδραση επισκόπων.

======

Ο Πάπας συνάντησε τον αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο στην Αθήνα και ζήτησε συγνώμη για τις αθλιότητες των κακούργων Σταυροφόρων του στην Πόλη.

Η Ρωμαιοκαθολική εκκλησία ζήτησε επίσημα και ανοικτά συγνώμη από τους Εβραίους για όλα τα πογκρόμ εναντίον τους που σχεδίασε ή ανέχθηκε.

Η Ρωμαιοκαθολική εκκλησία κριτίκαρε δημοσίως τη στάση πολλών επιφανών της εκπροσώπων στα χρόνια του φασισμού και του ναζισμού.

Η Ρωμαιοκαθολική εκκλησία αποκατέστησε το Γαλιλαίο για την άθλια συμεπριφορά της απέναντί του.

Και άλλα πολλά...

Η Ορθόδοξη εκκλησία, αν και απείρως πιο αδύναμη από τη Ρωμαιοκαθολική, με το πνευματικό της κέντρο μέσα στην Τουρκιά, με τη Ρωσία καταβεβλημένη από τη μεγάλη της περιπέτεια, με τις ιστορικές της κοιτίδες χαμένες για πάντα, έχει ζητήσει πότε συγγνώμη για κάτι;

Ποτέ δεν είναι αργά. Να μερικά και μόνο σημεία εκκίνησης, από τους παλαιότερους χρόνους, για να είμαστε κοντά στο ιστορικό πλαίσιο του Γαβρά.

Να αποκαταστήσει τους Ισαύρους, και να σταματήσει αυτό το ανόητο “Κοπρώνυμος” για ένα μεγαλειώδη, έφιππο και όχι επιστρωμάτιο αυτοκράτορα, τον Κωνσταντίνο Ε'.

Να αποκαταστήσει τον Ιουλιανό, μεγάλο αναμορφωτή, στοχαστή και ανυπέρβλητο πολεμιστή, που έβαφε τα χέρια του στο αίμα των εχθρών του Βυζαντίου και όχι στο αίμα άοπλων παιδιών, αδερφών, ξαδερφιών, θείων, κ.λπ όπως οι προκάτοχοί του, Μ. Κωνσταντίνος και ο αθλιότατος (χριστιανός κι΄αυτός) Κωστάντιος.

Να αναγνωρίσει ότι όσες καταστροφές κάνανε στα αρχαία μνημεία όλοι οι βάρβαροι μαζί είναι τίποτα μπροστά στη μανία του Θεοδόσιου και των επιγόνων του. Μια και ο λόγος για τον “κύριο” αυτό...

...να αποκαταστήσει τη μεγάλη νεοπλατωνική φιλόσοφο Υπατία που διαπομπεύτηκε βάρβαρα και λυντσαρίστηκε από ορδές που καθοδηγούσε ο Κύριλλος Αλεξανδρείας, ο οποίος, μέγας πυρομανής της εποχής, ευλόγησε και το κάψιμο της βιβλιοθήκης της Αλεξάνδρειας, της μεγαλύτερης του τότε κόσμου. Να αποαγιοποιηθεί το άτομο και να σταματήσει να λατρεύεται από την εκκλησία για το "κατόρθωμά" του, που δεν έχει τίποτα εμπνευσθεί από το "Αγαπάτε Αλλήλους" του Χριστού.

Να σταματήσει να εορτάζεται η ύψωση των εικόνων από τη Θεοδώρα. Η κυρία αυτή, θρησκόληπτη και μανιακή, άναψε φωτιές πελώριες και έκαψε όλα τα βιβλία της εποχής των Ισαύρων, έφερε στην εξουσία τους καλόγερους και δρομολόγησε τη μετεξέλιξη του Βυζάντιου σε θεοκρατικό καθεστώς, οδηγώντας το σε δρόμο χωρίς επιστροφή. Δρόμο, στο βάθος του οποίου, αλίμονο, η Αγιά Σοφιά θα γινότανε στάβλος των Οθωμανών, ενόσω οι καλόγεροι, με τις εικόνες φυσικά ψηλά, θα κοιτούσαν τον αφαλό τους για να πάθουν σκοτοδίνη και να δουν τον “κύρίο” τους. Ατυχώς οι θρησκοληπτομάχοι Ίσαυροι, περνώντας δεκαετίες πολεμώντας στα σύνορα, δεν είχαν τσακίσει το αυγό του φιδιού πριν ανοίξει μόνο του. Την ύψωση των εικόνων ας τη μετακυλίσει η Εκκλησία στη μέρα που σκοτώθηκε ο Παπαφλέσσας στο Μανιάκι. Αυτός ύψωσε τις εικόνες.


Να σταματήσει μπροστά στην τραγωδία κοσμοϊστορικών διαστάσεων, της 'Αλωσης της Πόλης και της συρρίκνωσης του Ελληνισμού, να αναφωνεί το ανεκδιήγητο "Θέλημα Κυρίου" και να αναφωνήσει "Μέγιστη ανοησία μας, που τόσους αιώνες κοιτούσαμε τον αφαλό μας, καταριόμασταν τον Πάπα και περιμέναμε την Παναγιά να ρθει να μας σώσει"


Να αναγνωρίσει ότι τις μεγαλύτερες βρισιές κατά του κλασικού κόσμου δεν τις εκτόξευσαν ούτε Πέρσες, ούτε Βούλγαροι, ούτε Οθωμανοί, ούτε Άραβες, αλλά ο κύριος, όνομα και πράμα, Ιωάννης ο Χρυσόστομος (δείτε προηγούμενη σχετική ανάρτηση της 06.01.09)

Να αποκαταστήσει το μεγάλο ελληλολάτρη και πρωτοχριστιανό, μάρτυρα, θεολόγο, Ωριγένη, που οραματίστηκε να συζεύξει το ελληνικό πνεύμα με το χριστιανικό μήνυμα, σ' αυτό που θα μπορούσε να λέγεται πραγματικός ελληνοχριστιανικός πολιτισμός. Άσχετος τελείως με το κίβδηλο και ψεύτικο αμάλγαμα που διατυμπανίζεται, κατά καιρούς, από δίαφορους κύκλους. Αυτό, που ενάντια σ΄ όλους τους νόμους της χημείας, προσπαθεί ν' ανακατέψει την ξεφτίλα του "σφάξε μ΄ αγά μου ν' αγιάσω" με το μεγαλείο του "Μολών λαβέ". Ο Ωριγένης αφορίστηκε από τους Βυζαντινούς μουλάδες στα μέσα του 6ου αιώνα. Το όραμά του έμεινε απραγματοποίητο.

Να πράξει αντίστοιχα και για το άλλο μεγάλο ελληνοχριστιανικό πνεύμα, τον Κλήμη τον Αλεξανδρέα.

Υπάρχει ιστορία κύριοι και υπάρχει και ιστορική αλήθεια. Kαι υπάρχει και η συγνώμη, που μαζί με την αγάπη, αποτελούν το μεγάλο και ανυπέρβλητο μήνυμα του Ιησού Χριστού.

Ποτέ όμως δεν είναι αργά. Να πάρετε παράδειγμα από τον Πάπα, που, αν και "αλάθητος" και κυριάρχος, λύγισε το γόνυ αρκετές φορές.