20/6/14

7 = 4 Η άλγεβρα της σύγχρονης ελληνικής θεοκρατίας

Αντίθετα με πολλές σύγχρονες θρησκευτικές δοξασίες, όπως το χρήμα δεν το βρέχει ο Θεός έτσι συμβαίνει και με το χρόνο. Έχουν βολευτεί διάφορες καταστάσεις(άπειρες διδακτικές ώρες, στρατιές τζάμπα μεταπτυχιακών, κ.λπ) με την απαράδεκτη κατάσταση που επικρατεί σε βάρος των νέων της χώρας, ιδιαίτερα όσων δεν έχουν να σηκωθούν να φύγουν. Είναι και ευκαιρία να νιώσουν και μερικοί φελλοί μεγάλοι και τρανοί, που η "απίστευτη γνώση τους" δε χωράει εκεί που χωράει παντού αλλού στον κόσμο.





11/6/14

Το άτομο και οι ιδέες

Ο Α. Λίνκολν ήταν αυτός που ξεκίνησε το μεγάλο έργο της κατάργησης της δουλείας στις ΗΠΑ. Ακούγεται παράξενο που ήταν ρεπουμπλικάνος “συντηρητικός” και όχι δημοκρατικός “προοδευτικός”. Οι δημοκρατικοί της εποχής τον περιγελούσαν και κάνανε ό, τι μπορούσαν να τον εμποδίσουν. Στην αρχαία Ελλάδα το κορυφαίο μυαλό της εποχής, ο Αριστοτέλης, μέσα στη μητρόπολη της δημοκρατίας θεωρούσε τη δουλεία “νόμο της φύσης”. Κι όμως ο αριστοκράτης Λυκούργος πέρασε απ΄ ψήφισμα απ΄ τη Βουλή της Σπάρτης που κάτω από συνθήκες οδηγούσε σε απελευθέρωσή των δούλων.

Τη δουλεία τελικά ούτε οι προοδευτικοί ούτε οι συντηρητικοί την εξαφάνισαν. Πολύ περισσότερο απ΄ το Λίνκολν η τιμή ανήκει σε ένα ιδιαίτερα ικανό άτομο που λεγότανε Ισαάκ Νεύτωνας.

Στην Ασία σήμερα υπάρχουν δυο κομμουνιστικές χώρες η ΛΔ Κορέας και η ΛΔ Βιετνάμ που πέρα απ΄ τις ίδιες σημαίες που κρατάνε και τις ίδιες ιδεολογίες που ομνύουν δεν έχουν καμιά απολύτως άλλη σχέση μεταξύ τους. Στην Β. Κορέα πεθαίνουν από την πείνα, στο Βιετνάμ βγαίνουν κάθε μέρα σωρηδόν από τη φτώχεια. Άλλα άτομα, άλλα μυαλά, άλλες ψυχές. 'Ολα διαφορετικά! Μεγάλοι ηγέτες (Ντε Γκωλ, Μιτεράν) της Γαλλίας υπήρξαν και στα δύο ιδεολογικά ρεύματα. Ασήμαντοι ηγέτες (Σαρκοζί, Ολαν), ομοίως. Τα ίδια και στη Γερμανία και στην Αγγλία.

Το δίπολο “συντηρητικού” - “προοδευτικού” δεν μπορεί να χωρίσει τα αμνά απ΄ τα ερίφια. Ευτυχώς η ζωή είναι πιο πολύπλοκη και πιο όμορφη. Κι η ανθρώπινη ικανότητα είναι αυτή που κάνει πάντα τη διαφορά. Οι ιδέες δεν μπορούν να υπάρξουν παρά μόνο μέσα στο μυαλό και την ψυχή ανθρώπων. Εκεί είναι που πλάθονται που παίρνουν μορφή και καλυτερεύουν η χειροτερεύουν τελικά τον κόσμο. Ασφαλώς υπάρχουν ιδέες πιο δεκτικές και άλλες πιο ξεπερασμένες. Οι διαφορές όμως αυτές αποδεικνύονται ασήμαντες μπροστά στη δύναμη του ατόμου.

Ο μεγάλος Έλληνας φιλόσοφος Κ. Καστοριάδης αποτυπώνει το ίδιο πράγμα όταν μελαγχολικά διαπιστώνει ότι δυο ήταν οι στιγμές στην ιστορία που την εξέλιξή της καθόρισε κάτι άλλο, κάτι πέρα απ΄ το άτομο, ο Δήμος. Ο Χρυσός Αιώνας και ο Διαφωτισμός.

«Πάντα να είσαι ο καλύτερος και να ξεπερνάς τους άλλους», λέει ο Όμηρος. Και νεύουν το ίδιο καταφατικά και ο δημοκράτης Περικλής και ο αριστοκράτης Λεωνίδας.